EN-13355

Przepływ powietrza

Aby zapobiec wytworzeniu się w kabinie atmosfery wybuchowej, oraz zapewnić odpowiednią ilość wymian powietrza norma definiuje średnią prędkość opadania powietrza w pustej kabinie jako 0,3 m/s (źródło: PN-EN-13355:2005, punkt 5.7.2.3).

Pomiar prędkości opadania powietrza powinien być wykonany w pustej kabinie, na wysokości 1m nad podłogą, w punktach określonych w załączniku B do normy, punkt B.2.1. W celu wyznaczenia punktów pomiarowych pole kabiny dzieli się na prostokąty o bokach 1 do 1,5m, oddalone o 25cm od ścian kabiny. Punkty pomiarowe wyznaczają środki tych prostokątów.

Z powyższych wymagań można w uproszczeniu wyliczyć minimalną wydajność zespołu wentylacyjnego kabiny lakierniczej.

A = (D x S) x 0,3 x 3600

gdzie:
A - wydajność układu wentylacyjnego wyrażona w m3/h
D - długość kabiny wyrażona w metrach, pomniejszona o 0,5m
S - szerokość kabiny wyrażona w metrach, pomniejszona o 0,5m

Znając wydajność układu wentylacyjnego można obliczyć moc cieplną układu grzewczego potrzebną do ogrzania powietrza do temperatury pracy. Znając minimalną temperaturę zasysanego powietrza oraz maksymalną temperaturę roboczą można określić tak zwany skok termiczny wyrażony jako:

DT = Tr - Tz

gdzie:
DT - skok termiczny wyrażony w stopniach Celsjusza
Tr - Maksymalna temperatura robocza wyrażona w stopniach Celsjusza
Tr - Minimalna temperatura zasysanego powietrza wyrażona w stopniach Celsjusza

Moc układu grzewczego określona jest w uproszczeniu wzorem:

P = (A / 3600) x Rp x Cp x DT

gdzie:
P - moc układu grzewczego wyrażona w kW
A - wydajność układu wentylacyjnego wyrażona w m3/h
Rp - gęstość powietrza w warunkach normalnych wyrażona w kg/m3
Cp - ciepło właściwe powietrza w warunkach normalnych wyrażone w J/(kg x C)
DT - skok termiczny wyrażony w stopniach Celsjusza

w uproszczeniu przyjmuje się:

P = (A / 3600) x 1,23 x DT

Przykład obliczeń:

Kabina lakiernicza o wymiarach 7 x 3,8 x 2,5m

D = 7 - 0,5 = 6,5m
S = 3,8 - 0,5 = 3,3m

A = (D x S) x 0,3 x 3600 = (6,5 x 3,3) x 0,3 x 3600 = 23166 m3/h
Przyjmujemy z zapasem 24000 m3/h

Chcemy aby zimą, przy temperaturze zasysanego powietrza -10 stopni Celsjusza, można było nagrzać kabinę do temperatury +20 stopni Celsjusza. Otrzymujemy:
Tr = 20 st. C
Tz = -10 st. C

Skok termiczny:
DT = Tr - Tz = 20 - (-10) = 30 st. C

Potrzebna moc układu grzewczego to:

P = (A / 3600) x 1,23 x DT = (24000 / 3600) x 1,23 x 30 = 246 kW

Wyposażenie kabiny

Norma EN-13355 definiuje szereg wymagań które powinno spełniać wyposażenie kabiny.
Oto niektóre z nich:

  • Osłony oświetlenia powinny być wykonane z materiału odpornego na uderzenia i zapewniać stopień ochrony minimum IP54. Warunek ten spełnia na przykład szyba klejona ze szkła bezpiecznego (punkt 5.8.2.3.2).
  • Silniki nie powinny być umieszczone wewnątrz kanału wylotowego (punkt 5.8.2.3.2).
  • Zawór odcinający powietrze do pistoletu lakierniczego jeśli wentylacja nie pracuje prawidłowo (punkt 5.8.2.1).

Układ sterujący

Układ sterujący kabiny lakierniczej powinien posiadać następujące funkcje:

  • Monitorowanie przepływu powietrza w kabinie (punkt 5.7.2.4).
  • Sygnalizacja świetlna i dźwiękowa zaniku przepływu powietrza w kabinie (punkt 5.7.2.4).
  • Układ zabezpieczeń powinien spełniać wymagania kategorii 3 zgodnie z normą EN-954-1 (punkt 5.8.2.5.1).
  • Wykrywanie błędów w pracy styczników i przekaźników pomocniczych (punkt 5.8.2.5.1).
  • Monitorowanie pracy układu grzewczego i wentylacja kabiny w razie jego awarii (punkt 5.8.1.3.2).
  • Uniemożliwienie pracy urządzeń do natrysku dopóki układ wentylacyjny nie pracuje poprawnie i z pełną wydajnością (punkt 5.8.2.5.1).
  • Naciśnięcie wyłącznika awaryjnego nie może zatrzymać układu wentylacyjnego. Przed zatrzymaniem kabina powinna zostać przewietrzona (punkt 5.10).